معرفی یک الگوی مناسب در تلگرام!

سلام
قصدم از ارائه این عکس تنها معرفی یک الگوی مناسب برای استفاده از نرم افزار تلگرام میباشد!!
+ به زبان دیگه اینکه: اره دیگه ما روشنفکر ها اصلا دنبال بچه بازی هایی که با تلگرام انجام میدن و بی جنبگی هایی که انجام میدن نیستیم!! (لبخند!)

معجزه: مرده ای که زنده شد!

سلام
این روز ها معجزه ای جلو چشام داره رخ میده که باورش سخته برای آیندگان که کسانی بودند که توی این دوره و زمونه که چنین معجزه ای رخ میداده و بی عقلی میکردند مردم...
هر روز همراه اینکه میشنوند که افرادی مردند و دستشون از این دنیا کوتاه شد... خودشون هم میمیرند و زنده مشوند و با این حال متذکر نمیشوند....
هر روز با گناه قلب خودشون رو میکشند و هر روز با توبه اونو زنده میکنند و با این حال باز هم متذکر نمیشوند و فکری به حال پرورش اون دل زنده نمیکنند و هر روز تنها به فکر کشتن و زنده کردن اون دل ها هستند...
چرا این مردم اینقدر ضعیف هستند؟ آخه بی شعوری تا چقدر؟ چرا برای هیچ این‌همه تلاش؟ باز برای هیچ تلاش میشه چشم پوشی کرد... چرا برای گناه این همه تلاش؟
یعنی حتما باید یک بار بمیرند و دیگر زنده نشوند تا داغش توی دلشون بمونه؟

آه...

در حاشیه

سلام

یه چند مدتیه که دستم به کارم (طراحی سه بعدی ساختمان) نمیره... یعنی دقیقا بعد آخرین کاری که دو سه هفته پیش زدم تا الان هیچ کار جدیدی حتی تستی هم نزدم... ولی در عوض آرشیو فایل های مورد نیاز طراحی سه بعدی من توی همین هفته، سی چهل گیگی اضافه شده(شایدم بیشتر!)

جالبی این حرکت واسم در اینجا بوده که این آرشیو ها همه حاشیه کار، حساب میشن و من درگیر این حاشیه‌ها شدم و به عبارتی بهتر من در حاشیه قفل کردم!

دقیقا چیزی که ما ایرانی‌ها (امثال من) نقطه ضعفمون هست، اینه که در حاشیه گیر کردیم و از کار‌های اصلی خودمون باز موندیم... هرکسی(امثال من) دنبال بهونه میگرده تا یه حاشیه پیدا کنه و توش غرق بشه...

و این در حاشیه بودن هاست که عمر انسان رو به تباهی میکشونه...

خیلی بعدا نوشت: و این در حاشیه بودن هاست که باعث شده هزارو خورده‌ای سال از خورشید، فقط پشت ابر استفاده کنیم...

خیلی خیلی خیلی بعدا نوشت!:‌ باتوجه به تذکر دوستان، منم به خودم تکونی دادم و یه طرح سه بعدی ساده هم شده زدم تا یه حرکتی زده باشم! تقدیم با عشق به دوستان وبلاگ عقیده:

او آمد...

نمی‌دونم چرا همیشه میگیم، او خواهد آمد...؟
اون کسی که منتظرشیم اومده، هزار و خورده‌ای سال هم شده که اومده... سرمون رو مثل کبک گذاشتیم زیر برف و اصلاً انگارنه‌انگار یکی منتظر ماست، تا بریم پیشش و حرکت کنیم...
اون کسی که من می‌شناسم و امامِ صادقم به من گفته، توی همین کوچه‌های ما رفت‌وآمد میکنه... ممکنه با همه مون هم سلام‌علیک کرده باشه ... منتهی ما نمی‌شناسیمش... 
کاری به این قسمتش ندارم که این نشناختن ما باعث شده که منتظر یک شخص اشتباهی باشیم... کسی که میاد و خودش همه کار هارو انجام میده و اوضاع جهان رو گل‌وبلبل می‌کنه... 
نه عزیزم این چیزی که ما فکر می‌کنیم فقط توی فیلم‌های هالیوودی پیدا می شه نه تو واقعیت...
تو واقعیت، یک نفر وجود داره که هزار و خورده ای ساله که منتظر شیعیانش هست تا بیان به سمتش تا دست هم‌رو بگیرند...

حتی برای کار خیر

زمانی که داری حتی یک کار خیر انجام میدی برای خدا، تا گوشت به اذان خورد پاشو و برو نمازتو بخون، چون اون کار خیر یک کار مستحبی هست ولی این یکی از اوجب واجبات هست... 

اینجوری با خدا داری عشق‌بازی میکنی، خدا هم که میدونی خیلی خیلی ناز بنده هاشو میخره، اونجاست که برکت رو سرازیر میکنه تو زندگیت...

یادمون باشه، شیطون برای هر کسی یک روش برای شکست داره...