سلام
آیه مورد بحث ما که یادتون هست؟! اگر نه که لطفا مجددا وارد مطلب قبلی بشید و نیم نگاه مجددی به کل بحث داشته باشید(اون مطلب بیشتر مقدمه بود)(لینک مطلب قبلی)
همانطور که مشاهده نمودید آیه مورد بحث ما داره میگه کسانی که به آیات خدا کفر ورزیدندو... عمل اونها حبط میشه... سوال اساسی اینه که اصلا مگر کافر عملی هم داره که بخواد حبط بشه یا نشه؟
البته اینجا توضیح دو نکته لازم هست که البته تکرار مکررات هست!
۱. کافر در منطق قرآن کسی هست که حجت براش تمام شده باشه و در این حال به کفر خدا بپردازد.(نیاز به یک مطلب کامل برای شرح بیشتر)
۲. در مطلب قبلی هم اشاره کردم تنها عملی حساب میشه و میتوان از اون به عنوان عمل نام برد که نیت عامل خدایی باشه...
پس با دو نکته بالا مشخص میشه که کافر اصلا عمل نداره که بخواد حبط بشه...
نتیجه ای که میشه گرفت اینه که این کافرانی که خدا در این آیه نام برده. از جنس مسلمین هستند!(مسلمین اسمی) کسایی که خدارو قبول دارند و ممکنه برای خدا کاری هم انجام بدهند. منتهی آیاتالله رو قبول نداشته باشند...
نکته: مسلمین هم در منطق قرآن کسایی هستند که تسلیم امر خدا هستند.
سلام
در پیرامون محاسبه عمل داشتیم بحث میکردیم...
به خودم گفتم بزار یکمی ریشه ای تر بحث کنیم...
به طور کلی همونطور که میدونیم در اسلام ارزش یک عمل به نیت اون بر میگرده...
پس وقتی میگیم فلانی یک عمل خوب داره(در زمان محاسبه اعمال) این به این معنی هست که این عمل جناب فلانی در زمان انجام نیتش درست بوده و به همین دلیل پذیرفته شده...
خب البته لازم به ذکر هست که نیت درست هم یعنی خدا... یعنی عمل برای خدا باشه... عملی که برای خدا باشه دارای ارزش هست و خدا هم بابت این عمل با ارزش اجر میده(احساس میکنم که در مورد نیت اعمال اینجا نیاز به شرح بیشتری نداره... انشالله اگر نیاز بود توی یک مطلب دیگه)
حتما تا الان روایاتی رو هم دیدید که توش نوشته شده باشه که مثلا فلان گناه رو انجام ندید که اعمالتون حبط میشه(میسوزه)
منم حمل رو بر این میذارم که همتون در این مورد زیاد شنیدید و منم مطمعنا قصد ندارم که تکرار مکررات داشته باشم.
اما!
الان حتما میگید خب اما چی؟
باید در جواب سوال شما باید بگم به ایه زیر یکم فکر کنید بعد ازش عبور کنید!
سلام
راستش دو تا مطلب آماده انتشار دیگه هم دارم ولی خب گویا قسمت این بوده که این مطلب که بیشتر دردودل هست رو منتشر کنم!
در اینکه در ازدواج باید دو طرف هم کفو باشند شکی نسیت... اما خب در یک چیزایی کرد باید بالاتر باشه و در یک چیزایی هم زن باید بالاتر باشه... هر چیزی که مربوط به اقتدار هست از جمله سن، سطح سواد، وضعیت اقتصادی و... مرد اگر کمی بالاتر باه بهتره ولی هر چی مربوط به جمال میشه یعنی ظاهر و... زن باید کمی سرتر باشه... دلیلش هم کاملا عقلانی هست. چون زن مظهر جمال و مرد مظهر جلال خداست... برعکس این ماجرا کاملا غیر عقلانی هست چرا که در این صورت هردو طرف ماجرا از ابزار هاشون نمیتونند خوب استفاده کنند. یعنی اگر مرد زیباتر از زن باشه، زن نمیتونه از قدرت زیبایی خودش اونقدری که باید استفاده کنه...
اما گویا این روزها دختر خانوم های عزیز و همینطور خیلی از پسرهای عزیز دقیقا برعکس ماجرا رو میخوان!
انگاری دختر خانم ها بیشتر به فکر قیافه یک پسر هستند که ازشون بهنر باشه. و هیچ ملاک دیگهای بجز ظاهر طرف ندارند...
خودمو مثال میزنم... من یک قیافه متوسط رو به بالا دارم.(اینو من خودم از خودم نمیگم از خیری ها پرسیدم و این جواب رو شنیدم... حتی اگر نگیم رو به بالا دیگه حد وسط رو دارم)، اما سایر ملاکهای برای ازدواج واقعا اگر نگیم عالی، دیگه خوب رو به بالا هست. اصلا قصد تعریف و خود ستایی ندارم به جان خودم... اگر ملاک های عمومی رو مدنظر بگیریم نمره قابل قبولی میتونم بگیرم...
خیلی جای تعجب داره واسم...
واقعا ملاک ازدواج توی این روزها چیه؟
چون احساس میکنم این پست داره تبدیل میشه به تعریف از من و خوشم نمیاد...