این وبلاگ رو ساختم، به این دلیل که دوست داشتم قدمی برداشته باشم... مهم نیست که این قدم چقدر بزرگه یا چقدر کوچیکه، مهم اینه که قدمی که برای خدا برداشته بشه، خدا خودش بزرگش میکنه...
یادم میاد استاد رائفی پور میگفت هر کسی هر کاری که بلده در راستای ظهور انجام بده، و منم جز وبلاگ‌نویسی در این دنیای مجازی بلد نیستم... پس همین کارمو به خواست و کمک خدا ادامه میدم، شاید در آینده‌ای دور یا نزدیک بتونه یک نفر رو وارد کشتی نجات بکنه...
پس بانام و یاد خدا شروع میکنیم
بسم‌الله الرحمان الرحیم
شما که خودت این کاره ای
یه دونده به امید برنده شدن میدود و با همراهان رقابت میکنه
حالا اگه برنده هم نشه یه رفیق دیگه اش برنده شده
از این که خودش برنده نشده ناراحته ولی برای رفیقش که برنده شده خوشحال و کینه ای به دل نداره
حالا شما هم وارد این میدون شدید و دارید می دوید
ایشاالله که بتونید هم خودتون بدوید و هم به دونده های دیگه کمک کنید که مشکلی براشون ایجاد نشه
همین که نوشتید برای رضای خدا ، پس مطمئن باشید که خدا برکتش رو میده و کمک میکنه
عاقبتتون بخیر به حق حضرت ابوتراب