به نظرم یه مواقعی باید ادم از تو کتابخونش بیاد بیرون و دست از نوشتن مطالب علمی برداره... باید بره توی حیاط خلوتش یکم استراحت کنه، یکم هم باید دست از مطالب علمی برداره... بیاد با خودش یا با دوستاش چرت و پرت بگه و خودش رو خالی کنه...
شاید دوست داره توی این حیاط خلوتش حرف هارو خیلی راحت بزنه.. شایدم حرفایی بزنه که اصلا کسی نفهمه ولی مهم اینه که حرفای دلش رو میزنه و این خیلی خوبه...
بهتون پیشنهاد میکنم، اگر فقط مطالب وبلاگتون علمی هست، حتما یه حیاط خلوت هم پشتش ایجاد کنید... خودتون رو خالی کنید و نظر دادن یا ندادن کسی هم توی اون مطالب براتون اهمیت نداشته باشه...
اصولا من از وبلاگ هایی که یک روند خاص رو دنبال میکنن خوشم نمیاد
مثلا وبلاگ فقط راجع به شهید
فقط مطلب علمی
فقط حجاب
فقط جوک
فقط عکس
و ...
وبلاگ باید همه جوره باشه تا هم به دل بشینه و هم خسته کننده نباشه
بالاخره آدم به همه چیز نیاز داره چه در دنیای مجازی چه در دنیای واقعی
عاقبتتون بخیر به حق حضرت ابوتراب